Γιατί να συνεχίσετε να βλέπετε τη σειρά



Το Walking Dead μετράει σχεδόν 9 χρόνια στους τηλεοπτικούς και ιντερνετικούς μας δέκτες. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε ότι και τα 9 αυτά χρόνια, όλα κύλησαν άψογα, όσον αφορά την πλοκή και την απόδοση σεναρίου. Πρακτικά, για μια τόσο μεγάλη σειρά, είναι έως βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα παρουσιαστεί μια "κοιλιά". Αυτό που δεν γνωρίζαμε φυσικά είναι τα παρασκηνιακά. Ξέρω τι θα πείτε, δε μας αφορά τι γίνεται στο παρασκήνιο. Κι όμως καμιά φορά μας αφορά, γιατί είναι γεγονότα που προκύπτουν απροειδοποίητα και καλώς ή κακώς επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.

Η σειρά είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στα νούμερα τηλεθέασης αλλά και στην ποιότητα του σεναρίου της. Το πρώτο προέκυψε στη δεύτερη σεζόν, όταν ο τότε σεναριογράφος Frank Darabont, μετά από συνεχείς καυγάδες με την παραγωγή, αποφάσισε να παραιτηθεί και μαζί του και κάποιοι από τους ηθοποιούς του τότε cast. Εσπευσμένα, αναλαμβάνει ο Glen Mazzara, που προσπαθεί να σώσει τη σειρά από βέβαιη καταστροφή. Ευτυχώς τα καταφέρνει και σιγά σιγά η δεύτερη σεζόν γίνεται λίγο πιο σκοτεινή, με περισσότερη δράση. Χωρίς τον Mazzara, το TWD θα είχε καταλήξει ακόμα ένα τυπικό, καλωδιακό δράμα. Αντιθέτως τα νούμερα άρχισαν να ανεβαίνουν, οι κριτικές βελτιώθηκαν και διπλασιάστηκε ο μέσος αριθμός θεατών.

Εκεί, παίρνεται η απόφαση, ο Mazzara να "στρατολογήσει" μερικούς από τους καλύτερους συνεργάτες του, τον Scott Gimple και την Angela Kang ώστε να βοηθήσουν σαν σεναριογράφοι. Πλέον, η σειρά έχει περάσει καθαρά στα χέρια της Kang, αφού ο Scott Gimple αποφάσισε να αποσυρθεί, κάτι το οποίο προσωπικά δε με ενόχλησε καθόλου. Η Kang φέτος, έχει δώσει μια νέα πνοή στη σειρά, μια άλλη ατμόσφαιρα. Φάνηκε άλλωστε και στην απόδοση της σειράς όσων αφορά τα νούμερα τηλεθέασης, μιας και τα τρία πρώτα επεισόδια της 9ης σεζόν, ήταν τα τρία καλύτερα back-to-back επεισόδια στην ιστορία του Walking Dead. Υπάρχει η αίσθηση του μυστηρίου, πολύ περισσότερο από την αίσθηση σαπουνόπερας ή ταινίας δράσης. Αξίζει φυσικά να αναφέρω ότι η Kang δε δουλεύει μόνη της, έχει στο πλευρό της αξιόλογους συνεργάτης στο δωμάτιο παραγωγής σεναρίου, όπως η Geraldine Inoa και η Vivian Tse.

Ανανεωμένο είναι επίσης και το επίκεντρο της σειράς. Με την αποχώρηση του Andrew Lincoln, έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πολλούς αγαπημένους χαρακτήρες να έρχονται στο φως των προβολέων και να παίρνουν κεντρικό ρόλο. Ένας από αυτούς είναι ο Daryl Dixon, χαρακτήρας που φέτος έχει περισσότερους διαλόγους από ότι είχε σε όλες τις προηγούμενες σεζόν συνολικά. Τον βλέπουμε επιτέλους να ανοίγεται και να εκφράζεται για τα θέλω του. Για την ανάγκη του να απομακρυνθεί για λίγο από το γκρουπ. Κάτι που παλιότερα απλά θα έκανε. Θα έφευγε, θα τον χάναμε για κάποια επεισόδια χωρίς εξήγηση και μετά απλά θα γυρνούσε, ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Στα θετικά, μπορούμε επιπλέον να προσθέσουμε τα χρονικά άλματα. Είχαμε μάθει τόσα χρόνια μετά από κάθε επίθεση, να βλέπουμε αναλυτικά τους χαρακτήρες και τις ομάδες να ανακάμπτουν. Φέτος, απλά φτάσαμε κατευθείαν στο σημείο που οι ομάδες είναι κατασταλαγμένες. Πήραμε μια δόση γαλήνης (πριν την παλίρροια βέβαια!) και δε χρειάστηκε να δούμε τους ανθρώπους να ξεμένουν από φαγητό ή βενζίνη. Μπήκαμε κατευθείαν σε μια εποχή όπου αυτά θεωρούνται λυμένα προβλήματα.

Τώρα που η δικτατορία του Rick είναι παρελθόν, κάθε κοινότητα έχει τις δικές της ανάγκες και τα δικά της κίνητρα. Δεν είναι πια τίποτα προβλέψιμο για το Walking Dead. Έχουμε τους νέους, εντυπωσιακούς κακούς, τους Whisperers, που έκαναν την εισαγωγή τους στο 8ο επεισόδιο.

Μπορεί το Walking Dead να μην είναι μια καινούρια σειρά, αλλά μια παλιά σειρά με προοπτικές αναγέννησης. Έχει ανανεωθεί, χωρίς να χάσει την ελκυστική αίσθηση που είχε στην αρχή. Δεν λείπουν τα zombie kills. Έχει τόσο πολιτική όσο και αιματοχυσία.

Αν κάτι από όλα αυτά σας φάνηκε ενδιαφέρον, δώστε ακόμα μια ευκαιρία στη σειρά, μπορεί να σας "κάνει".
Ετικέτες ,

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.